İlk ayrılığımızda şarkı doldurmuştu
“Baharı bekleyen kumrular gibi
Sende beni bekle sakın unutma “diye
Haykırmıştın
Unutur muyum hiç
Sensizliği içimde pişiriyorum
Gün geçtikçe daha çok özlüyorum
Hem seni hem ide dediğin gibi Tanrımı
Canım sevdiğim
Beni gökyüzünde karanlığa hapsederek
Geleceğimi gömdün sonsuzluğa
Sen bu alemden göçtün ama
Yüreğimden göçemedin
Duyuyorum sesini uzaklardan
Hissediyorum kokunu rüzgarlardan
Yarınların saklanmış gönlüme
Anılar yepyeni
Tutmaya kıyamadığım ellerin dolanmış boynuma
Göz yaşlarım tükendi artık
Sus sus artık yar ağlama
Biliyorum
O ölmüş
Artık ne olur konuşma
Söz verdim bekleyeceğim,unutmayacağım
Kumrular gibi
Bahattin Tonbul
16.8.2011
Kayıt Tarihi : 18.8.2011 00:33:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sevgili eşimle tanıştığımızda bana banda sesini alarak doldurduğu banda verdiği ad ve şarkı içindeydi 'BAHARI BEKLEYEN KUMRULAR GİBİ' yıl 1979 ben erzurumda ilk görevdeyim onu hatırladım
![Bahattin Tonbul](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/08/18/kumrular-gibi-3.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!