Balkondaki sesiniz teselli etti beni,
Yuvanıza baktıkça düşünce alır beni,
Küçücük gaganızla nasıl taşındı çöpler.
Ne zaman kurdunuz,bu güzel düzeni,
Kaç kuşak çıktı, yumurtadan,uçup gittiniz.
Sonunu düşünmeden, yuvanızı yok ettik.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta