bir çift kumru gördüm semada kanatlanan imrendim her kanat çırpışlarında hey gökyüzü bak mutluluktan bulutların üzerindeyim diye haykırıyordular kanatlarıyla onlarda düşünme hissi yok belki ama biz insanlardan daha çok anlama hissetme duygular varmış bunu anlatırlar her kanat çırpışında dal kırıklarıyla! kurdukları yuvalarda neden iki kumru huzurluca koyun koyuna yatar hiç düşündünüzmü onlar bizim asırlardır bulamadığımız mutluluğu kısacık hayatlarına sığdırmışlar bizse çocukluktan itibaren nerde görsek taşlarız mermi atarız kafes yapar tuzak kurarız aramızdakı fark şu biz bencil insanlarız mutlu olanı çekemeyiz onlar ise tam tersi mutluluğa kanat çırparlar...onların hikayeleri bitmez mutludur bizse tam kumru olma yolunda ilerlerken saçma sapan kavgalar çıkarıp her birbirimizi engelleriz...kumru olmak istemek suçmu..
Muharrem DayiogluKayıt Tarihi : 10.3.2011 15:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!