Kumru Şiiri - Abdulnasir Kımışoğlu

güneş gözlerini okşar her sabah
her sabah gözlerinde gamzeler büyür
gamzende esmer bir tebessüm
her tebessüm her bakışın
iz bırakmış ruhuna,
ruhun gözlerine...

gözlerinde sazende kuşlar
güfteler yazıp besteler okurken
gözlerin bedel ister benden...

gözlerin memleketimdir,
bilir misin
bilir misin yerlisiyim bu memleketin
esiriyim hatta o dilruba gözlerinin
gözlerin mehpare gözlerin mehtap
gözlerin mahrem gözlerin yasak
gözlerinde notasız nağmeler tutsak…

tutsak nağmelerin
mızrap tellerinde gönül neşesi
gönülde bir ömür sevda cemresi
cemreler nazende cemreler gül'ce
sazende kuşların gönül mevsiminde...

gözlerindeki o dilhun kuşların
kanatlarında tomurcukları aşkın
ayaklarında kadife kokulu mektuplar
her birinde senden bana
yazılmamış, gizli satırlar var,
bilirim...

gözleri kehribar, gerdanı kınalı kumrular
hüznüyle belli eder kendini…

kalbi incinince gerdanı kınalı kumrular
yalnızlığın en sessiz feryadı yankılanır,
bilirim...

bilirim göç etmeyi bilmez kumrular
nerdesin...
nerdesin...
nerdesin...

haziran / 2020