Kumru Şiiri - Kadir Ünlü

Aşka düşkün kalbimle,
Ne diyarlar gezdim,ne şehirler dolaştım,
Melek sandıklarımdan,
Onulmaz yaralar aldım,
Yinede vazgeçmedim aşktan,
Kan içinde kalbimi bir kumru`ya adadım,

Hırpalandım,
Kavrulmuş yüreğimle,
Yağmuru bekleyen,Harran ovası gibi
Yalvardım,
Bir damla su diye.

Yağmur yüklü sandığım kara bulutlar,
Şimşekler yağdırdı üstüme,
Yaralandım,,
Parçalandım,ama ölmedim,
Yinede indirmedim yakaran ellerimi,
Ağladım;

Ne kargalar gördüm,bülbül gibi şakıyan
Ne atmacaları güvercin sandım,
Zemheride koynuma aldım okşadım,
Yanıldıkça yıkıldım,yıkıldıkça ağladım,
Göz yaşıma bakmadılar,
Etimi kopardılar,
Hatta!
Ne zehirler içtim öleyim diye,
Ölemedim yaşadım,
İsyan ettim,ağlamaya gücüm yokken,
Bastım bağrıma taşımı,
Akıtırken son göz yaşımı,
Birde baktım ki,
Aşk kuşum camda; ;
Meğer milyonluk şehir`de,
Issız bir köşede,beni beklemiş sabırla.

Harran suyuna,
Ben köyümün dağ kuşuna,
Kalbimin kumrusuna,
Ankara da rastladım.....15. 08.2011