Kumru Şiiri - Bilgehan Emirşanoğlu

Pencereden, kapıdan içeri giriver.
Seni, çok seviyorum, seni bekliyorum.
Sahip olduğun her şeyi bırak gel.
Kanatın kırık uçamıyorsun! Kumru...

Seni, yakalayıp kafese koyarlar.
Seni, iki lokma ekmek için, tutsak, esir yaparlar.
Seni, benim gibi anlamazlar, kafeste yalnız bırakırlar.
Anan, baban nerede sormazlar! Kumru...

Yanıma gel, özgürlük istediğinde veririm.
Kırık kanatını, iyileştiririm sana yardım ederim.
Yakalayıp, yiyecek diye korkma, ürkme seni yemem.
Kanatı kırık uçamazsın yaşatmazlar! Kumru...