Kumral Rüzgar Şiiri - Hidayet Avşar

Akşamlar Ağustos’a gebeydi,
Geceleyin,
Yakamoz ninni söylerken gönlüme,
Tuttuğum ellerindi...
Ve derin...
En derin denizlerde boğulduğum gün,
Gecenin en aydınlık,
Gönlümün en kumral rüzgarıydı saçların...

Ellerinde şefkat, ellerinde sır,
Ellerin elleriydi yalnızlığın...
Radyoda “al yazmalım..” dudağında tebessüm...
Yeni yetim kalmış
çocuk gibiydi sesin...

Akşamlar Ağustos’a gebeydi...
Çok uzaktı seni taşıyan gemi.
Esmer bir ağıt yaktım geceye yalnız...
Ve mahşere bıraktım gündüzlerimi.

Ve mahşeri, kumral bir rüzgara...