Kumlucam Şiiri - Barış Eken

Güneşi denizde, günle birleşen,
Eşşsiz memleketim, canım Kumlucam.
Fidanı toprağa, düşüp gürleşen,
Eşşsiz memleketim, canım Kumlucam

Verimli toprağın nerede vardır,
Yeşilin bin tonu bağrında sırdır,
Bereket ovanda sevdana yardır,
Eşşsiz memleketim, canım Kumlucam

Seraların mahsul deposu yurdun,
Ülkemi yıllardır hep sen doyurdun.
Sebzenle dünyaya adın duyurdun,
Eşsiz memleketim, canım Kumlucam

Sarnıca çıkıp da seni izlerim,
Şahin tepesinden bakar gözlerim,
Düşünüp gurbetde her an özlerim,
Eşşsiz memleketim, canım Kumlucam

Portakal dalında açmıştır şimdi,
Bağların üzümü saçmıştır şimdi,
Yörükler yayladan göçmüştür şimdi,
Eşşsiz memleketim, canım Kumlucam

Baharda açılan gülün kokunca,
Kulene çıkıp da şöyle bakınca,
Can verir doğaya suyun akınca,
Eşşsiz memleketim, canım Kumlucam

Adrasan beldende huzur bulurum,
Mavikent deyince başka olurum,
Beykonak içinde seni solurum,
Eşşsiz memleketim, canım Kumlucam

Rhadiopolis antik kentler bucağı,
Olimposda yanar tarih ocağı,
Alakır doğaya açar kucağı,
Eşşsiz memleketim, canım Kumlucam

Pınarlar doğayı kokar da gelir
Şu Beydağlarından akar da gelir
Ovana bereket sokar da gelir
Eşşsiz memleketim, canım Kumlucam