Yolun sonuna gelindi, sonbahar geride kaldı,
Bir tutam hüsran, bir avuç umutla harmanlandı.
Emekler acımasızca harcandı, buzdan hayaller kırıldı,
Zamansız yağmur yağdı, kumdan kaleler yıkıldı.
Gökyüzünde bir kuş, kanat çırpışlarında yalnızlık,
Hayalleri çalınanları, kahreder aldanmışlık.
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Kurduğumuz hayaller ürettiğimiz kuramlar
Kumdan kaleler gibi uygarlıklarda
Görülmeyen sismik hareket
Görülmeyen virüsler
Son mevsimi gibi hayatlarımızı sarsıp yıkıyor
Tebrik ederim.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta