ey sevgili
yokluğu matem karası
varlığı dikenli telli
çabucak gitmelere meyilli
uçurum elli
kalmaktan nasipsiz korkak
soğuk nefesli
bilki tanrının gazabı değildir bu
insanoğlu ve gönül
içten tecritli
kime dokunsan filozof
bu akılla dik durmaz
bir dalga viran eder
kumdan kalelerini...
Kayıt Tarihi : 29.7.2013 00:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!