son umutlarımı bırıktırdım kumdan bır kale yapar gibi
korudum kolladım rüzgardan siper ettim bedenımı
sonra yardıma geldi biri
daha da büyüttüm kalemi
ama nerden bilecektim kalenın ıcten fetedılgını...
u.p
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta