Kumdan Heykel : Amfitrita

Sonsuz bir güzellik uykusunda Amfitrita
Bulmuş saflığını kumların inceliğinde
Bulamaz onu arasa da titan Atlanta
Çünkü o zamanın ve mekânın ötesinde

Çalkanırmış denizler saçından bir tel düşse
O saçların ki Amfitrita parlak gümüşten
Yüzermişsin yunuslarla denizden denize
Uyanmak istemez gibisin şimdi bu düşten

Pek yakışmış sana giydiğin bu uykulu hal
Her tarafı kuşatmış derin bir ıssızlığın
Ortasında kalmış yüzün: güneşli bir kumsal
Keyfini sürersin bu, kederli yalnızlığın

Çok çok uzun yıllar geçmiş olsa da aradan
Her an açılacakmış gibi göz kapakların
Kum fırtınası ol gel denizden ve karadan
Zulüm değildir bize senin yapacakların