Bugün Ağustos yirmi altı.
Çok az zaman kaldı.
Kaybetmek korkusu aklımı aldı.
Panik, kaygım var. İblis kazandı.
Bulduğum aşkı çok zor bırakmak.
Umutsuzca canhıraş yoluna çıkmak.
Tek amacım aşkımızı sonsuz yaşamak.
Arzu dur bir dinle! amacım aşkımı anlatmak.
Yok, hayır bir türlü olmuyor, zaman bitiyor.
Çok uzak olacağımız günler geliyor.
Ama Arzu bunu hala bilmiyor.
Korkum, kaygım, şaşkınım. aşk sonlanıyor.
Sen her zaman ki gibi gülümseye devam et.
Ben gidersem bile, aşkımızı hiç unutma.
Kabusum gidip geldiğimde değişmen.
Kalbini benden alıp başkasına vermen.
Dolaşıyorsun melek gibi yolumda.
Anlıyorum ki... sende çaresizsin.
Nedir hangi engel bizi buluşturmuyor?
Nihayet istediğin gibi sana geldim.
Ah... işte o gün gördüm seni balkondan.
Baktın etrafına, aradın beni ama görmedin.
Ne bileyim bir daha yazlıktan gelmeyeceğini.
Yarın yoluna çıkıp, seviyorum diyecektim.
Aşkımızın devamı için yazlığına gitmeliydim.
Boşu boşuna Fatih sokaklarında seni aradım.
Oysa beni umutla Kumburgaz plajında bekledin.
Ben her zamanki gibi bana gelmeni bekledim.
Aşkımız ziyan oldu, demek ki... ayrılık başladı.
Bir yıl sonra yine dönsem bile Eylülde, olmadı.
Sen artık beni kalbinden çıkartıp atmışsın.
Demek ki... tek başıma aşkımla yalnız bırakmışsın.
Hakan Özüçelenk
Kayıt Tarihi : 28.8.2022 21:19:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!