Kumbaram Şiiri - Mustafa Felek

Gecenin karanlığına bir şiir ısmarladım,
Geceye ve bütün kuşlara.
Vurgunum.
Vurulmuşum etnik kökenimden
Kanım karla karışık yağmış,
Panzerler ve tanklar,
En ağır makineliler,
Ezbere bildiğim devrim marşları,
Bir bir işgal altın da yarin kaşları
Sarılıp sıyrılmak istiyorum
Gövdenden,gözlerinden bütün uzuvlarından.
O kadar bitkinim ki
Bir dal sigara saracak mecalim yok.
Geçmişi almışım karşıma
Geçmiş duvar olmuş
Sıkışıp kalmışım arada
Yaşamaya değer kadınlar biriktirmişim
Kalp kumbaram da
Sonra hoyratça harcamışım
Harcanmışım
Mapus yatmışım gönül yurdun da
İşkenceye alınmışım,
Gardiyana yalvarmışım,
Türkü`ye bağlanmışım,
``Bir menekşe kokusunda seni aramak var ya``
Menekşeye aşık olmuşum,
Sonra sana.
Ve karşı balkonuna koymuşlar beni
Mor yapraklı menekşe olmuşum,
Ömrümün üstünü kalp kumbaram dan almışlar,
Birer birer eksilmişim.