KUMBARALAR Şiiri - Cağlar Akarsu

“Sinan’ca hatıralar, şiirlerde yaşasın; temennisiyle..”
....

Kumbaralar
...
Her gün ayrı sevinçler yaşamda,
Bozuk paraların bir-bir toplandığı,
Çeşitli kumbaralar evlerin köşelerinde,
Bazen bir ateşböceği oldu,
Bazen, minik süslü araba,
Beşi, onu bir yerde kalmış bozukluklar,
Orta yerde dolaşırken kendini buldu,
Çocukça neşesi yüreğini sardı,
Bin bir emekle yapılan, işlerin lezzeti,
Her ince hesabın sonunda mutluluk verdi,
....
Bir vakit kumbaranın anahtarını buldular,
Saçıldı tüm paralar bir- bir etrafa,
Saymak için öyle bir coşkusu gerekti,
Çocukça sevinçlerini paralara ekti.
Avuçlarında çil -çil madenler,
Bir den köşe de defter içinde gizlendi.
Gözleri bir anda mahzun. Ve yaşlı,
Bulamadı tüm biriktirdiklerini.
Bir sürü sayı oldu kağıt üzerinde,
Derin bir iç geçirdi, bozuk paraların arkasından,
...
Kazanmak, kadar kaybetmeyi de gördü.
Her kuruş önünde bir çikolata şekeri oldu
Dükkanların vitrinlerinde seyretti, durdu,
Ağzında lezzeti hiç bitmeden,
Doyulmayacak gibi hep farklı göründü,
Her şeyin fazlası bir zarardı,
Bazen bunu hiç düşünemedi,
....
Çocukça birikimleri ile başka dünya kurdu
Bir kendisi, bir araba kumbarası, bir şekeri
Renkleri pembe ve beyaz güzelliğinde,
Bitmez enerjileri güneş gibi sıcak,
Işık-ışık yaşadı her gün ayrı sevgide,
Sevinçlerin en güzeli gözlerine yansıdı,
Onlarla beraber kanatlanmış kuş oldu,
Yeni uçmanın telaşı içinde tüm kanatlar,
Kuralların altında sanki biran ezildi,
...
Yaşamda her şeyin, belli bir düzen var,
Özgürce yüreklerde, çocukça sevinçler,
Sevgi dolu kurallarla ayrı-ayrı örüldü,
Yol ne kadar zor bile olsa,
Taşıma gücünü, büyükler gösterdi,
Bitmez sevinçlerde, neşeleri gizledi.
Yaşam bir mutluluktur, Sevgilerin paylaşıldığı,
Çil-çil paraların kumbaralarda birikmesi gibi.
Sevgilerde her gün yüreğimize irkilir.
Her daim ayrı birikir..
....
2003/nisan/