Güneş batınca insanın zihni bölünür,
gönül derin bir karamsarlığa gömülür.
Gündüz çiçeklerin açtığı pencereden,
gece yoğun bir kasvet görünür.
Gecenin sessizliği sükûnet verir kimine,
Kimini ise canavara dönüştürür.
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman