Kemençeci Dursun'un,
İki tane karısı.
Biri daha gencecik,
Biri ilk göz ağrısı.
Oy kumalar, kumalar,
Omuz başı yamalar.
Biri sarılmış yatar,
Biri yastık tırmalar.
Bu Dursun iflâh olmaz,
Muhabbeti doyulmaz.
Kumalar kavga eder,
Sıraya hiç uyulmaz.
Odunu gürgen olur,
Sitemi dirgen olur.
İki karılı evde,
Sabahlar erken olur.
Uy Dursun, ne uyursun?
Çal, kemençe duyulsun.
İki karı neyine?
Hak gözünü doyursun.
Biri çamaşır yıkar,
Biri börekler açar.
Karılar dırdır eder,
Dursun evden zor kaçar.
4 Kasım 1996
Zeki ÇalarKayıt Tarihi : 1.3.2007 17:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!