Yıllar tüketiyor ömrümü.
Kumdan kaleler gibi dağılıyor hayat.
Şarkılar yeniden anlam kazanıyor.
Belki de ilk defa anlaşılıyor şarkılar.
Tüm düşünce kuleleri yıkılıyor.
Bütün anlamlar anlamsız.
Tüm sözlerim kırık, dökük, yıkık.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta