Yeniden evlendiriyorlardı sümbül saçlı, kara gözlü Celâl’ini
On iki yıllık kocası, canı, helâlini.
“Üzülme Hatice’m, çocuk için “ demişti
“Köy yeri işte bilirsin,
ama üç kez de evlensem daima en önde sen gelirsin.
Hiç acımam döverim, ihtiyaç olursa iyi bir derse
Sevdanın ateşi eğer
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Devamını Oku
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta