Kuma Düşen Al Yakamoz (Şiir)

Kuma Düşen Al Yakamoz

Her ne ararsan
Kendinde ara.
Hacı Bektaş Veli

Arka bahçemizi yol edindi, yoklasan
Ardında ne var o güleç yüzün
Kabadayı gibi allöş çekmediği kaldı.
‘Oha var inek durdurur
oha var zelve kırdırır.’
Fellik fellik oha olana; ha fallik, ha Felluce
Ey dost, bendeysen bir tıkla
Ey zaman, seni kim kirletti? ..

Öfke düşmüş kırmızı güle, suya bak!
Eşitlik, hak hukuk ılgıt ılgıt; ruhum
Çamur gibi şekilden şekile girdikçe
Varlığını kanattı, hüznüme ay vurdu.

Sen, insan kaç kişi; bilirsin
Gölgesiyle barışık yürek tutuşturan
Rüzgarını içinde taşıyan Bektaşi
Güneşe tuttuğun yüzün ılgım ılgım
Özgürlüğe çıkan yola kucağından yürüdük.

Ufukta tuvali yükselen, yüreğimin gülhanı
Kuma düşen alyakamoz
Ölmekten dönsen
Seni, bir avuç şiirle karşılarım.

Yüzün suyu hürmetine
Alevin alevime ırıp ırıp estikçe
Denk düşer elifin elifime
Yüz yüzü velimser; kardeşlik toprağında
Gülü öpme zamanı
Güneşin zaptı yakın.

Dost, bir kez daha giydirir günü.

Ali Akdemir
29 Mayıs 2005
Kayseri