Kuma Şiiri - Abbas Paksoy

Kuma
Elin üstüne, kuma geldin.
Kumalığı, kolay mı bildin.
Duvağını, giymeden öldün.
Senin bahtın, karalı kuma,

Sevdim dedin, koştun yollara.
Kucak dedin, yattın çullara.
Nasıl düştün, böyle hâllara.
Senin gönlün, yaralı kuma,

Al gül gibi, açtın çiçeği.
Başına bağladın, köçeği.
Bakınca, görmedin gerçeği.
Senin gönlün, çıralı kuma,

Paksoy’umu, suçlama öyle.
Bir heves, netti seni böyle.
Kendi derdini, kendine söyle.
Senin, elin nereli, kuma,