uzun uzak yollardan gelip
derme çatma bir evin bacasında yuva yapan bir kuşun azminde saklıydın belki...
gözlerin ufuklara tutsak,
bedenin bir kavuşma hayalinde yerle yeksan...
ben olmamış bir meyvenin acılığında demlenen çekirdektim
bazı ilkbahar gelmeyen mevsimlerde
ve sen meyvenin açan çiçeğiydin umutlu düşlerde...
güneşe doğru yürümen mi gerek yoksa bir gölgede soluklanman mı bilemedim hiç...
sormadım, soramadım sadece bekledim...
Ziya TüfekçiKayıt Tarihi : 8.4.2019 18:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
05.04.2019 Saat 21:52 Başakşehir
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!