Kum Tanesi Umut Şiiri - Özgül Özyılmaz

Ya giderde dönmezsen..
Ya bir daha sarılamazsam sıcağına..
Ya döndüğünde burada olamazsam, sönerse ışığım..
Nefes sayılı, ömür belirsiz..
Bugün, yarın, belki de çok yakın..
Sonsuzluk, bilinmeyenler ve kavuşulamayan canlar..
İşte en büyük korkularım..
Bilemediğimi o kadar iyi biliyorum ki işte bu beni pervasız yapıyor
Kalbim aklım “acele et zaman tükeniyor, koş geç kalma” diyor..
Yüreğim yangın yeri, kor alevler yükseliyor..
Göz pınarlarım çağlayan bir nehir dolup dolup taşıyor,
Nefessizim, çaresizim can parçam.. Sensizim..
Ya bana sonsuza dek yasak kalırsan, ya sana hiç uzanamazsa ellerim..
Ya sensizliğimi bir an için bile olsa dindiremezsem..
Can çekiliyor bedenden, yanıyorum, kuruyorum,
kahroluyorum senin yoksulluğundan..
En kötüsü de çok korkuyorum..
Ya kum tanesi umudumu da kaybedersem..