Kum tanesi kumsal ve uzaklar...

Yola çıktım kendime bir sabah çok erkenden
unutmamak unutulmamak niyetine
ne var ne yok
yoklamam lazım beni içimde seni
kuşlar söyledi bana peşlerinden sürüklediler
bulut bulut uçtular

takıldım peşlerine
uçtuk uzaklara

ertesi sabah yine sahildeymişim
tek gören martı'larmış
gidiyormuşum kendime savruk savruk
tutmuş deniz gibi

uzaklaşan bir gemi ardında kıyıda
bir mendirek ve ben içimde senle uzaklarda
lodos lodos savrulmada dalgalar boyumun iki katı

feneri bu denizin bir martı sürüsü
iki kişiliktim
iki kişilik bir oyunda kırılıp dökülmüştüm
sahnelene sahnelene urbalarım yırtık pırtık
ağır bir koku üstünde

toparlamam lazım parçalarımı
varsın olsun yama yama

yeter ki deniz koksun
kum tanesi kumsal ve uzaklar

iplik iplik şiirlerim
birbirine ileyip gemici düğümüyle
gideceğim uzaklara

henüz yazmadığım şiir orda
orda kumların arasında

bir
kum tanesi
lodostan önce hepsi Yunusların sırtındaydı
sahilde bir ben bir sen bir de bir su kaplumbağası

seni alıp gidiyorum bodoslama uzaklara
güneş çıktı yine her günkü evecenliğinde

uzaklar hep aklımın kaldığı
ıssızlıklar
denizi seviyorum ve seni
ve
uzakları
deniz aşkım
bilmedğim henüz gidemediğim bir sahilde bekliyor beni
biliyorum
henüz yazamadığım şiirim

bir kum tanesi

3/Aralık/2009/Bodrum