ateşe şüpheyle bakmak yerine
yanmayı yeğledik
birimiz acıdan
birimiz kıyamadığından
yandık dedik..
masuzcuktan sevdiğini anlayınca
şakacıktan öptüm seni
ellerin,iş olsun diye tutarken
laf olsun diye sevmek yok mu
ah sevgilim,
hangi numaraydı odanın kapısı
hatırlıyor musun
ateş düştüğü yeri değil
ateşine düşen
soğurken
ve yalan dediğimiz yerde
eriyip giderken
ter içinde
öldük dedik
yeniden dirilirken..
şimdi yaşıyorsun
duymuşluğum var
gözlerinden haber uçuran kuşlardan
şakacıktan ayrıldık
biliyorsun
masuzcuktan özleyip
kanmak istedik
yana yana
kana kanadır susamışlık
ben buz
sen çöl
bir serabın seyrindeyiz
..
gel.
İsa Kaya
Kayıt Tarihi : 8.9.2018 12:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!