Kum Tanesi Şiiri - Hasan Okursoy

Neleri kaptın kaçan günden
can çekişen ikindiden
alamadın haberi akşamdan
sabah belki geri gelmez
yorulur geceden

ne çok yağmur gördün
her doluda
sayacak atmasan da sen
avlun şaştı küçüklüğünden

bakıp durdun
uslu çocuklar gibi
bazen güldün
açan çiçekler gibi

bakma öyle uzaklardan
yüreğinde bir değirmen taşı gibi
döndürme kara bulutları
yakma suda ateşi
unutma
ağaçlardan sızan güneşi

şimdi usul usul ağlarsın
dertlerinle yüklü bu trende
her istasyon ölüm kusar sende
kim şaşmaz? toprakta
bir tohum sessizliğinde
ne kadar gitsen de
yapraklar gibi kurursun
anlarsın gün indiğinde
rüzgârdır düşman
savrulur kalırsın yerden yere

dünya çok küçük
olamazsın bir kum tanesi bile
ulaşamazsın yıldızlara
kışları büyütme yüreğinde
ne kadar yaşasan soluk soluğa
seni de alacak o koca su
boşaltacak denize

neleri unuttun sen?
ıssız gecelerden
sabah kuşluğu okşasan da
akşamı getirdin sen

bazen dokundun düşlere
ürküttün sevenlerini bile
gidiyorsun işte
bıçak değdi kınına
artık kuşluğa uzan
karıncaya sorma boşuna