Kum Tanesi Şiiri - Filiz Laçin

Dünya dediğin nedir ki,
Ummanda bir katre,
Kumsalda bir kum tanesi.
Yazık! yine de bitmez,hengamesi,desisesi,
Benlikleri esir eden kinleri,nefretleri,
Kalpleri harap eden düşmanlık ateşleri.

Değer mi? yeri belli,
İşte bu kum tanesi...

Paylaşamaz insan,ömrü yettiğince seni.
Parçalar yeri gelir, en sevdiğim dediğini,
Akbabalar gibi yer kardeşinin leşini!
Nefsi için ezip geçer,her türlü değerini! ...

Peki buna değer mi? yeri belli,
İşte bu kum tanesi...

Ömür değin ne ki? al, ver! sanki bir an gibi.
Çirkef küfürler sarmış yazık! sayılı nefesleri.
Koparılmış gonca iken gülleri.
Tarumar etmişiz,sevgiye medar gönülleri.

Peki yine değer mi? yeri belli,
İşte bu kum tanesi...

Çözülmez denilen dertlerin yeri.
Çözeriz, alınca son nefesi! ..
Anlarız insanın yok kimsesi.
Fısıldanınca kulağa Azrail'in sesi!

Değdi mi? yeri belliydi.
İşte bu kum tanesi...