Kum Tanesi Şiiri - Hüzün Yücel

Hani an olur dalıp gidersin
Kaybolduğunu sanır, bocalarsın bir an
Düşünürsün, nerdeyim
nereye gidiyorum...
Azgın bir nehirde kum tanesi gibi
akıp gidersin derinlere,
yok olduğunu sanırsın

Bir karamsarlık kaplar içini
Sonsuzluğa düştüğünü düşünür,
savaşmaya başlarsın

Bir ışık ararsın
Umutlarını yitirdiğin bir an
bir ışıltı görünür uzaklardan
Umutla dolar için
İşte o an gerçek savaşın başlar hayatla
Mutluluğa yolcukluk başlar

Yüzün güler
Hayat güzel gelmeye başlar
Azgın nehirler durulmuştur
Kum tanesi maviliklerin içinde
bulmuştur yerini
Karanlık dönmüştür aydınlığa
ve zafer senindir artık
Hayatla savaşında...

12 / 09 / 2006 - Bostancı