Pürüzsüz kum tepecikleri,
Uzandım sonsuzluğa sanki,
Kumul dalgalarının tepelerini rüzgâr kemirdi,
Umut çabucak mahvedilmişti..
Serbest bırakılmıyor fikrim,
Tavrımla dövdüm demiri,
Acılarım bir nimetti,
Tecessüm bedhah oldu sanki..
Rüyâsız bir uykuya daldım,
Tebessümüm gölgede bırakıldı,
Elzem vakitte dünyaya göz açtım,
Acıyla feryat ettim,
Bu çaresizlik gözyaşlarıydı..
Kayıt Tarihi : 22.9.2021 21:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!