Gündüzleri kelimeler uyuyor,
Vampirler gibi geceleri geliyorlar dilime.
Hayatımın bu dönemi
Biraz ilginç gelişiyor.
Kum saati doldu!
Ters çevirmeye korkuyorum.
Aynı şeyleri yaşamak istemiyorum.
Kum yine aynı kum...
Belki kumların yeri değişecek;
Farklı sırayla,
Farklı yerlerde ilerleyecekler.
Olaylar da apayrı olacak!
Ama dedim ya;
Kum yine aynı kum.
Korkuyorum...
(11.02.99)
Kayıt Tarihi : 17.2.2003 04:02:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Neslihan Ayakta](https://www.antoloji.com/i/siir/2003/02/17/kum-saati-7.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!