Akıp gidiyor zaman, şişedeki kum gibi,
Bir nesil tükenirken, doluyor başka nesil.
Değişiyor durmadan; malın, mülkün sahibi,
Belli ki koca dünya, kimseye baki değil.
Yalan vallahi yalan, hayat koca bir yalan!
Sadece bir hoş seda, dillerde geri kalan.
Dünya bir kum saati, döndükçe hep boşalan
Vakti dolan gidiyor, boş kalmıyor Azrail.
Eylül 1993 - Konya
İzzet KocadağKayıt Tarihi : 2.10.2007 13:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!