Öyle yaşanırdı ki İstanbul’da aşk, öyle hızlı geçerdi ki zaman, akşama sabahtan
Büyüsüne kapılmadan, duraklamadan bir an geçilmezdi Boğaz’dan
Kıyasıya savaşmadan, dökmeden kışın ortasında ter
Koşmadan bir uçtan bir uca daha hızlı kuştan
Tadılır mı aşk, tat alınır mı İstanbul’dan
Aşk İstanbul’dur, İstanbul aşk
Gün ışığı başka vurur
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
