Kum Saati Şiiri - Fatih Ahmet Uslu

Dışarısı sonhabar ama gönlü ilkbahar gibi
Solan çiçekler gönlünde açmaya başlarken
Derinliği belli olmayan gözlerinin ışığı
Yansıdığında aynalara mevsimler bile değişir o anda

Fakat kum saatinin içindeki kumun
Omuzlarındaki o ağır yükü
Yolun sonu görünmeden yola çıkanlar gibi zorken
Yönünü kaybetmeden ilerleyebilmek ne mümkün bu maceralara

Sorular sormak anlamsız hepsi cevapsız
Çünkü etrafta kimseler yokken
Karanlıklar içinde yanan o tek sokak lambası gibi
Aydınlatırsın kendini o anda

Zaman beklemez çünkü vefasız,sabırsız ve huzursuzdur zaman
Akıp gider hırçın bir nehir gibi
Öyle akar ki alır götürür ne varsa
Bu yüzden zordur kum saatinin içine girmek o yükü üstlenmek

Zaman durmaz kum saati de bundan duramaz
Seven sevdiğine gitmeden duramaz
Çünkü zordur
Kum saati olmak
İçindeki kum olabilmek
Çünkü zordur
Seven olmak
Sevenin sevileni olmak
...