Kum Saati Şiiri - Sümru Yılmaz

Zaman bir kum saati ,
Bir küreden öbürüne akan kumlar,
Nemli , su yeşili gözlerinde yaşlar ,
Anlaşılıyor ki vakit, ayrılık vakti.
Bir fırtınaydı gelişin
Uzaktan gördüm gölgeni ,
Hiç değişmemişsin.
Koca okyanusta bir buzdağı gibiydi gidişin.
Sanki dönecekmişsin ,
Sanki hiç gitmemişsin.
Sanki.....Sanki .....Sanki.....

Ümitlerim gelip gidiyor vardıgellerde ,
İçimde yanan hasret ateşi, bitmeyen bekleyiş.
Hüzünler çıkmazındayım
Müebbete mahkûm duygular yüreğimde
Ve kulaklarımda dinmeyen serzeniş
Gül ve kanla ateşlerde yatmaktayım.

Evet, zaman bir kum saati
Alttan üste , üstten alta
Durmaksızın akıyor.
Elveda meyhaneci
Haberin olsun , perde burda kapanıyor.
Tutulur yanı kalmamış hayatın,
Acıları , anıları , çığlıkları, keşkeleri
Alıp gitme vakti.

Hesap.............
Yeterince ödedim.
Aldığım nefesleri de sana bırakıyorum.
Kim ne istediyse verdim.
Hesabı ister kapat
İster adrese gönder.
Adres...........?
Nerede bulursan ,
Bilmiyorum.........