Kum Saati Şiiri - Özgür Öztürk 3

Bilirsin, zaman düşer tane tane,

Arzın cazibesi sana bahane.

Hava boşluğunda asılı umutlarım.

Ama bu nasıl uçurumdur kum saati?

Tutar ayaklarımdan,

Mıhlanır kalırım.

Oysa bir ona gidecektim,

Yalnız ona...

Bazen de zaman yakar geçer,

Tutuşturur hasretleri.

Küller uçuşur ufuklarımda.

Ama bu nasıl yangındır kum saati?

Tir tir titretir içimi,

Ve buz keser sözlerim.

Oysa bir ona yanacaktım,

Yalnız ona...

Ve zaman bir silah gibi,

Basar tetiğe, yere serer hayalleri

Yüreğimde bir çınlama...

İyi de bu nasıl kurşundur kum saati?

Namlunun ucunda dururum da,

Yine ıskalar geçer beni.

Oysa bir ona vurulmuştum,

Yalnız ona...

Artık söyleme bana zamanı

Ne kadar geçti bilmek istemem.

Son durakta geri dönemem.

Taş yerinde ağır,

Çiçek baharda güzel.

Orta zamanındayken ömrüm,

Sanki kumsaldan saatler yaptım,

Dalgalar sakin olduğu zaman.