Kum saati Şiiri - Adem Kacar 2

Ömür tükenmekte sensiz
Kum saati misali gözlerimin önünde...
Durduramam
Dokunamam o koca saate...
Akarken her tane,
Sensizlik daha da ağırlaşmakta...
Hasretin yüreğimde masum bir bebek!
Kesip atamıyorum yazık, günah!
Tanecikler düşmekte her an
Zaman denilen illetin hesabından...
Yokluğun, baharı kış etti.
Varlığına susayıp durdu, gönüldeki çorak aşk;
Döktü yapraklarını birer birer...
Ey sevgili!
Kurutma yüreğime ektiğim sen tohumunu.
Gel ki yeşersin solgun kalbim...
Işığını gamzenden alır bu ruh
Öyle bir gel ki
Kamaştırsın bize bakan tüm gözleri...
Bırakıp gitsinler
Beni sana, seni bana...