Bir yemin daha kattım öze,
Ağlayınca sen, kısılınca sesin,
Ve daha çok susunca bana dudağın.
Günleri saymaya, geceleri nöbetlemeye başladım;
Aralıksız gel-gitlerin vurdu ruhumu,
Geldi senli deniz, taştı bana, duruldu;
Çekince ıslak ellerini boğazımdan,
Bedenim kum misali, sana doydu.
Gürkan KuzuKayıt Tarihi : 3.8.2005 11:51:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Gürkan Kuzu](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/08/03/kum-misali.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!