Yokluğun kızgın cama düşen su damlası,
Yaralama beni canımın yarısı.
Yokluğunda esiyor hasret rüzğarları
Kum misali savurma beni!
Bu kalbim senin hisset asevğimi.
Düşerim sonra tut ellerimi,
Yokluğun param parça yaralıyor sinemi,
Kum misali savurma beni!
Varlığınla silersin hüzün vede kederleri.
Unutmak mümkün değil senli günleri.
Yokluğunla güneş battı, karanlık sardı her yeri.
Kum misali savurma beni!
Gözlerinde görmüştüm kırçiçeklerini.
Masmavi gökyüzünü, kanadı kırık serçeyi!
Yeter artık üzerimden al zindan geceleri.
Kum misali savurma beni!
Kayıt Tarihi : 28.5.2006 12:54:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Abdülkadir Selçuk](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/05/28/kum-misali-3.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!