kum / danmış kalelerim,
yıkılmaz sanıp, güvendiğim...
dizdim her bir taşını emeğimle,
harcı, saf sevgim...
öylesine yüksekti ki erişilmez,
içine bir, bir sevdiklerimi yerleştirdim..
Seni düşünürken
Bir çakıl taşı ısınır içimde
Bir kuş gelir yüreğimin ucuna konar
Bir gelincik açılır ansızın
Bir gelincik sinsi sinsi kanar
Seni düşünürken
Devamını Oku
Bir çakıl taşı ısınır içimde
Bir kuş gelir yüreğimin ucuna konar
Bir gelincik açılır ansızın
Bir gelincik sinsi sinsi kanar
Seni düşünürken




Çok güvendiğimiz, tırnaklarımızla kazıp, sevgi harcıyla yükselttiğimiz o kalelerin, ne yazık ki, yaban ellerden esen acımasız rüzgârlar karşısında bile dik duramayacak kadar zayıf olduğunu gördüğümüz zaman yaşadığımız hayâl kırıklıkları kadar acı veren bir şey olamaz sevgili Nursen Hanım.
Sevgimiz, o kaleleri güçlü görecek kadar kör eder bizi.
Ne yazık...
Selam ve sevgilerimi yollar, tam puanla kutlarım. Hâlenur Kor
Yıkılmayacak kale yoktur ki sayın Nursen Ateş...
Yeterki toplar dövmeye başlamasın surlarını, yeter ki dünyanın en güçlü fırtınaları esmesin üzerinden, dalgalar vurmasın kapılarına...Yıkılırlar...
Güzel ve doğru olan o kaleler yıkılsa bile enkazına sahip çıkabilmektir...
Kutluyorum çalışmanızı ., saygı ile ...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta