Kum'da Doğan Nur Şiiri - Behçet Elcik

Çöl yağmurları Rahmet getirir mi?
Kumda hayat olur mu?
Kum kızgınlığın da yüreği cehalet ile kavrulmuş insan.
Merhamete muhtaç merhametsiz insan.

Rahmanın Halil'im dediği zatın beldesinde,
Onun makamında Allah'tan gafil insan.

Kum deryasında yüreği paramparça, yetimi ile yapayalnız.
Abdullah'ından yaralı, yokluk deryasında civanı ile mahzun,
Rahmanın nimetine muhtaç, Amine.

Kuru çölün kuraklığında,
Rahmet deryasının Nur hediyesi Muhammed.
Kurumuş kalplerin hayat dimağı Ahmet.
Teşrifi kutlu mahmut.

Şairler ülkesinde beyhude lakırdı lat ve uzza.
Kurumuş kızgın kumlar, kurumuş gönüller.
Ruhuna muhtaç Muhammed'in.

Amine'nin acı matemin den,
kurumamış gözlerinde, sevinç yaşları.
Lütuf ve ikramın adı Muhammed.
Ümit ve gaye Muhammed.
Anacığının Abdullah'ından miras Muhammed.

Zirifi karanlık mekke seması.
Karanlıklar içinde nur seyyahları var.
Amine'nin doğum sancılarına telbiye'ler var.
Allah'u ekber.

Titresin kisralar, titresin zul.
Çekilsin merhamet, merhametsizler den.
Bu gece bitsin hiçliğe iman.
Bitsin esir beyinlerin esareti.
Bitsin kuma gömülen melek ruhlar.

Ey kutlu doğumun muhtacı ihtiyar dünya.
Ey Muhammedsiz virane yer.
Muhammedsiz yaşanmışlığın neye değer.
Gıptasında yaşadı evvelin Nebiler.
Allah'u ekber.