Kum Çuvallarının Ardında

Postallarını parçalayacak kadar,
Ayaz yoktu bu kez,havada…
Yine de tükürüğü,
Bir dolu tanesi olup,
Düşüyordu hep toprağa…
Kara,
Donmuş elleriyle zar,zor,
Bir fotoğraf çıkardı cebinden…
Gözleri,
Doğarken görmediği,
Kızıyla bütünleşti ay ışığında…
“Senin için bekliyorum yavrum,
Senin için…”
Diye fısıldadı bir asker,
Dağ başında,
Kum çuvallarının ardında…

18.05.1995