Kum Boyalar Şiiri - Senem Kirkit

kum boyalar gibi
tek ihtiyacın rüzgar
taneni tutamıyorum
sürekli uçuşuyorsun etrafımda
kabarmış yüreğin dalgasız sularda yüzüyor
içinde bir yerlerde ateşlerin var
itiraf edemediğin
sebebini bilmediğin
sevgisizliğin!

kum boyalar gibi
tek ihtiyacın yerini bulmak
taneni tutamamak acı veriyor
bu sen değilsin biliyorum
derinde bir yerlerde ateşlerin var
gönlün onlara koşuyor tutamıyorsun
sen duruyorsun
biliyorum
ama
söyleyemiyorum