Kendine bakıyor deniz
Kendine bakar gibi bir korsan denize bakıyor
Tek tanık kum: deniz korsana korsan denize
Aşk ve ölüm
Ne bir taş kaldı mezarlar için ne de bir tablet
Anılarımızın atlarına. Şehvet düşkünlü şehirler
Kalbimizde. Bu uluyan köpekler de olmasa
Bu köpekleri besleyen çocuklar da. Olmasa. Ne ay ne ışık
Kör bir karanlık. Ne bir taş kaldı dostlara ne de
Korsanın denize olan aşkı
Şimdi sadece ayna gerekli
Dışımızdan ve içimizden
Korsana, mezara, tablete, aynaya
Uzatıyor çıplak kollarını kum
Kayıt Tarihi : 18.9.2018 11:02:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Aydın Şimşek](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/09/18/kum-53.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!