Bir yaprak dalından düşerken aciz,
Biz onun peşinden koşu veririz.
Bir adam kendinden kaçarken hadsiz,
Önünde eğilir, düşü veririz.
Güçlü sanınca, kaba kuvveti,
Adalet terk eder, bunca zilleti.
Benimdir diyende sanıp hikmeti,
Terk edip gideriz hep hakikati.
Güçlü de sen, aciz de hey.
Haklı da sen haksız da hey.
Kaçan da sen, düşen de hey.
Gölge de sen gerçek de hey.
Kayıt Tarihi : 25.8.2006 20:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!