Külüstür Şehir Şiiri - Muhammet Yusuf Bulut

Gölgesine sarılarak yatan adam, gittikçe dibe batan
Günahla dolmuş kafatasından akan düşünceler kandan
Derin kahkahalarla bile kurtulamaz ki bu deli kasabadan
Peki bu şehri kim kurtarabilir pisliğe bulanan insanlardan?

Tıka basa hayal, özgürlük dolu çuvalında yarınlar
Yavaş yavaş dengesini bozuyor yalana hapsolmuş lodoslar
Umrunda değil yüreğinin beynine kestiği kartondan ahkamlar
Dağınık beyin kaslarında oluşturur sıkıntıdan travmalar

Beynimin sol lobunu uyuşturdu çılgın çığlık
Aynı anda hasta kafamın içini saran sıcaklık
Gece ruhumu gıdıklayan bir nevi kör bataklık
Sessizliğin gürültüsünü yok edemez ki karanlık

Dinlediğim müzikler bu dünyada yokmuşum gibi hissettirir
Belki de ben günah dolu dünyadan kaçıyorum, kim bilir
Göğüs kafesimi kesik kesik sıkıştırır külüstür şehir
Can çekişir ruhum, rahatlatır beni kinaye dolu şiir

Çürük kaldırımın kenarında okunamayan bir isim yazar
Vücuduyla bağdaşmış üşengeçlikten dolayı uzar sakallar
İhtişam dolu manzara ceset bedenine can katar
Olmayan adamın ruhunda mübalağa dolu sanat yatar.

Temmuz-Ağustos 2013