Yak mektubu da külünü yüreğime dokundur,
Kölen olsun ateş sen söndür.
Söndür de hayatımı ey yar,
Ey yar çıkmazlara düşür...
Güzelliğine bakakalsın gözler,
Aynalarda kırılsın ruhum,
Kırılsın da benliğimi ey yar,
Ey yar al da deryalara vur...
Karanlıkta kalsın da umutlar,
Unutabilmeyi seçsin artık yarınlar.
Yarınımda da yarim ol ey yar,
Yarımsın diğer yarısı da yalanlar...
Yak bedenimi de külünü denize savur.
Amade olsun güneş sen güldür.
Güldür de soğuğu ey yar,
Ey yar ateşlere düşür...
Beni bulsun kayıplar benim olsun kimsesizlik,
Benden isteme unutamam yar.
Bırak da bana, kendime kalsın bu diyar,
Diyarımda da yarımsın sen ey yar...
Ve yaktın umutları külünü özüme dokundurdun,
Düşer oldu beden sen güldün,
Güldün de varlığımı ey yar,
Ey yar sislere düşürdün.
Ama bilmedin ki,
Sen de benim son sözümdün...
Kayıt Tarihi : 15.1.2007 21:25:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)