KÜLÜNE KALDIN
Sevdamın çiçeği olmadan daha,
Kendini solmayan güllerden sandın.
Razıydım gövdenden dikenin batsa,
Aşkımı yakarak külüne kaldın.
İçerden çıkacak birazdan adam
Yılların tortusu çökmüş yüzüne
Alnını güneşe serecek adam
Uykusuz ranzalar suskun voltalar
Geride kalacak ve ah hüzünle
Bir gül gibi savrulup gülecek adam
Devamını Oku
Yılların tortusu çökmüş yüzüne
Alnını güneşe serecek adam
Uykusuz ranzalar suskun voltalar
Geride kalacak ve ah hüzünle
Bir gül gibi savrulup gülecek adam
Önce kül olmalı demiş Nietzsche, yeniden doğmak için. Yalnız kişi çok çabuk uzatır elini- de demiş.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta