KÜLÜNE KALDIN
Sevdamın çiçeği olmadan daha,
Kendini solmayan güllerden sandın.
Razıydım gövdenden dikenin batsa,
Aşkımı yakarak külüne kaldın.
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Önce kül olmalı demiş Nietzsche, yeniden doğmak için. Yalnız kişi çok çabuk uzatır elini- de demiş.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta