Külünde Bekleyen Alev Şiiri - Haydar Güner

Bir gece değil bu
Zamanın kıyısında unutulmuş bir öğle
Gölgeler kısa, çay bayat
Ama gözlerinin ucunda
Bir başka iklimin daveti var

“Yoruldum” demiyorsun
Ama yorgunluğunu cümlelerin taşıyor
Herkes farkında
Ama kimse yanaşmıyor yanına
Çünkü halk gibi susuyorsun
Patlamaya hazır bombanın sessizliğinde

Saçında mavi bir tel
Bakışında kırık bir pencere
Kim bilir
Kaç kapıdan çevrildin de
Yine de hep açık tuttun içini
Kimse girmese bile

Sana bir çiçek verilmedi
Sen toprağı sırtlandın
Baharı bekleyenler bilmez
O çiçeği senin terinle suladığını

Ve biz
Konuşmadık seninle
Ama göz göze geldiğimizde
Sanki bir dağ çatladı içimizde
O andan sonra
Hiçbir düş aynı olmadı

Sırt çantamda bir kitap
Senin için sakladığım bir cümle
“İnananlar yenilmez”
diye yazmış bir yoldaş
Ben de sana inanıyorum
Gülüşün yemin gibidir
Tutulacak
Uğruna yanılacak
Ve asla yarım bırakılmayacak