Yolunda toz olayım hep ezilen
Gönlüm harabe olsun, terkedilen
Bir yalnızlık ayazında donarak
Yeter ki kabul et, kulun olarak.
Damağım kurusun, çöl sıcağında
Yüreğim yansın, sabah rüzgarında
Perişan halde, kapına vararak
Yeter ki kabul et, kulun olarak.
İflah olmaz nefsimin kor bağrında
Dövülsün günahım, aşkın suyunda
''Sen'' kabında, gerçekleri bularak
Yeter ki kabul et, kulun olarak.
Kurumuş dal gibi yere düşerek
Sensiz geçen ömrüm dile gelerek
Ateşe at beni, odun olarak
Yeter ki kabul et, kulun olarak.
Uyandır Allah'ım,gaflette kaldık!
Biz ''Yedi Uyuyanlar'ı'' solladık
Rahmet denizinde bir yol bularak
Yeter ki kabul et, kulun olarak.
Kayıt Tarihi : 1.8.2006 23:35:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (3)