Kulun Şiiri - Cuma Ali Çetin

Gönül kapısının bir kenarından...
Feyiz yüreğine akmalı kulun.
Başa neler gelir deyip yarından...
Gözü ötelere bakmalı kulun.

Gün gelir hüzünler çöker o kaşa !
Sonu ölüm dostum: ister bin yaşa !
Hükmedemezsin sen dağlara taşa...
Şimşeği nefsine çakmalı kulun.

Düz yoldan eğriye gitmesin diye !
Ömrünü boşluğa itmesin diye !
Ölünce kaybolup yitmesin diye....
Aklını başına takmalı kulun.

Cumali su akmaz çağlamadan hiç !
Aşk olmaz gönülü bağlamadan hiç !
Başka sineleri dağlamadan hiç...
Ateşi nefsini yakmalı kulun.